Czasopismo nie pobiera opłat za publikowanie artykułów ani nie płaci za nadesłane teksty.
Prosimy o zapoznanie się z Obowiązkami Autorów w Zasadach etycznych.
Zasady przygotowania komputeropisu – dla artykułów w języku polskim
- Objętość artykułu: od 22 do 37 tysięcy znaków ze spacjami (w tym streszczenie i bibliografia). Teksty znacznie przekraczające liczbę znaków nie będą poddawane procedurze recenzji.
- Prosimy o pliki tekstowe z rozszerzeniami: doc, docx lub rtf. W przypadku użycia znaków specjalnych (np. fontów niełacińskich) prosimy o załączenie dodatkowo wersji artykułu w pliku pdf.
- Artykuł powinien być zanonimizowany, wszystkie dane osobowe należy wgrać w osobnym pliku lub/i wpisać w odpowienich polach podczas składania manuskryptu.
- Układ tekstu:
Tytuł artykułu
Tytuł w języku angielskim
Abstract w języku angielskim (do 1800 znaków)
Keywords w języku angielskim (powinny się zawierać także w streszczeniu)
Streszczenie w języku polskim (do 1800 znaków)
Słowa kluczowe w języku polskim (powinny się zawierać także w streszczeniu)
Tekst główny z przypisami dolnymi:
- czcionka: 12 punktów Times New Roman,
- interlinia w tekście głównym: 1,5 wiersza,
- sposób wyróżnienia tekstu: pogrubienie, oznaczone każdorazowo w nawiasie kwadratowym [podkr. – X. Y.],
- prosimy nie stosować specjalnego formatowania,
- krótkie cytaty zawieramy w tekście zasadniczym, w ciągu tekstu, w cudzysłowach, stopień i krój pisma – bez zmian,
- dla oznaczenia cytatu w cytacie stosujemy cudzysłowy ostrokątne »…«,
- dłuższe, co najmniej czterowierszowe cytaty wydzielamy z tekstu głównego, zapisujemy czcionką 10 punktów, oddzielamy od tekstu głównego pustym wierszem z góry i z dołu; prosimy o wcięcie całego wydzielonego cytatu,
- opuszczenia w tekście cytowanym zaznaczamy nawiasem kwadratowym […],
- imiona i nazwiska przywoływane w tekście głównym podajemy w pełnej formie (Bolesław Prus). W przypadku powtórnego przywołania osoby – tylko nazwisko (Prus),
- liczby zapisujemy słownie (poza cytatami),
- pisownia cytatów i tytułów zmodernizowana (chyba że pozostawienie oryginalnego zapisu jest uzasadnione merytorycznie),
- zapis imion i nazwisk obcych w wersji oryginalnej (niespolszczonej),
- artykuł powinien być podzielony na części/rozdziały.
Przypisy dolne
- czcionka: 10 punktów Times New Roman,
- interlinia: pojedynczy wiersz.
References (bibliografia) (ułożona alfabetycznie; nazwisko, po nim pełne imię; zawiera wszystkie cytowane pozycje)
Ślepy indeks (uwzględniamy wszystkie nazwiska, także z przypisów)
- Zasady sporządzania przypisów i bibliografii:
– w przypisach stosujemy formuły łacińskie: ibidem, idem, eadem, op. cit., vide, et al., cf., vide (pismo proste); w każdym innym przypadku używamy skrótów w języku polskim (np. red., oprac., tłum.)
– nazwiska autorów i tytuły dzieł zapisywane w alfabetach niełacińskich poddajemy transliteracji,
– zakresy liczbowe, np. zakres stron i dat, łączymy półpauzą – (a nie dywizem),
– rozdzielamy spacją podwójne inicjały (A. M., a nie A.M.).
– w przypadku ponownego odwołania do wcześniej cytowanego tekstu powtarzamy inicjał i nazwisko, op. cit., numer strony lub stron,
– w przypadku, gdy powołujemy się na więcej niż jeden tekst autora, podajemy inicjał i nazwisko, powtarzamy tytuł w wersji pełnej lub skróconej (bez dodawania op. cit.), numer strony lub stron,
– w przypadku następujących bezpośrednio po sobie odwołań do tego samego tekstu posługujemy się skrótem ibidem
– bibliografia powinna być ułożona alfabetycznie (nazwisko, po nim imię, np. Mickiewicz, Adam), a w przypadku gdy powołujemy się na więcej niż jeden tekst autora, za każdym razem powtarzamy jego nazwisko i imię.
Przykłady przypisów:
Opis książki: autor, tytuł kursywą, miejsce i rok wydania, numer strony (stron).
Np. M. Janion, Zygmunt Krasiński. Debiut i dojrzałość, Warszawa 1962, s. 76.
I. Berlin, Idee polityczne w epoce romantyzmu. Ich rozwój i wpływ na myśl współczesną, red. H. Hardy, tłum. J. Czernik, Kraków 2015.
Opis artykułu w dziele zbiorowym: autor, tytuł tekstu kursywą, odnośnik w: autor, tytuł, ew. inne informacje o redakcji, tłumaczeniu, miejsce i rok wydania, strona (zakres stron).
Np. A. Witkowska, Dziko – pięknie – groźnie czyli Ukraina romantyków, w: Szkoła ukraińska w romantyzmie polskim. Szkice polsko-ukraińskie, red. S. Makowski, U. Makowska, M. Nesteruk, Warszawa 2012, s. 23–32.
Opis artykułu w czasopiśmie: autor, tytuł artykułu, tytuł czasopisma prostą czcionką w cudzysłowie polskim, rok wydania, numer zeszytu, numer strony (stron).
Np. M. Kuziak, „Anhelli” Słowackiego − efekt lektury mickiewiczo-logicznej, „Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo” 2020, nr 10 (13), s. 51–66.
Opis źródła internetowego: informacje o materiale zamieszczonym w Internecie, adres strony internetowej (źródła internetowego), data dostępu w nawiasie (po skrócie d.d.).
Np. B. Choińska, Histeria – zaprzeczanie śmierci (czy poststrukturalizm jest histeryczny?), http://www.nowakrytyka.pl/pl/artykuly/Nk_on-line/?id=730 (d.d. 21.02.2019).
Do artykułu należy dołączyć drugi plik z danymi osobowymi:
Imię i nazwisko Autora
Afiliacja (instytucja i państwo)
E-mail
Nr ORCID
Biogram (max 800 znaków ze spacjami; zawiera stopień/tytułnaukowy, dokładną afiliację, najważniejsze publikacje lub osiągnięcia, zainteresowania badawcze)
