O diagnozie. Analiza składniowo-semantyczna
Abstrakt
Celem analizy jest zaprezentowanie walencji rzeczownika diagnoza. Przegląd definicji słowikowych ma pomóc w ustaleniu, ile znaczeń diagnozy powinno się wyróżniać. Na podstawie analizy przykładów słownikowych i schematów ze słownika walencji Walenty przedstawiona została struktura omawianego leksemu. Wypowiedzi
z NKJP służą do scharakteryzowania pod względem morfologicznym i semantycznym pozycji, które diagnoza otwiera. W podsumowaniu wskazuję trudności w interpretacji powierzchniowych realizacji schematu tego rzeczownika.
Słowa kluczowe
rzeczownik, walencja, semantyka
Bibliografia
Bańkowski, A. (2000). Etymologiczny słownik języka polskiego. Warszawa: PWN.
Buttler, D. (1976). Innowacje składniowe współczesnej polszczyzny (walencja wyrazów). Warszawa: PWN.
Czaplewska, E., Milewski, S. (red.). (2012). Diagnoza logopedyczna. Podręcznik akademicki. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Danielewiczowa, M. (2010). Schematy składniowe – podstawowe kwestie metodologiczne, Poradnik Językowy, 3, 5–27.
ISJP – Inny słownik języka polskiego, Bańko, M. (red.). Warszawa: PWN, 2000.
SFraz. – Słownik frazeologiczny języka polskiego, Skorupka, S. (red.). Warszawa: Wydawnictwo Wiedza Powszechna, 1985.
SJPD – Słownik języka polskiego, Doroszewski, W. (red.). Warszawa: PWN, 1958–1969.
SWB – Słownik wyrazów bliskoznacznych, Ludwiczak, D., Piskadłowa, A., Tarka-Huczek, E. (red.). Warszawa: Wydawnictwo Wiedza Powszechna, 1998.
USJP – Uniwersalny słownik języka polskiego, Dubisz, S. (red.). Warszawa: PWN, 2003.
Zaron, Z. (2012). Wybrane problemy składni funkcjonalnej. Warszawa: BEL Studio, Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego.
Instytut Polonistyki Stosowanej, Uniwersytet Warszawski, Warszawa Polska
https://orcid.org/0000-0003-1939-8066
