Liryka pokwitania i uroki filmoznawczej pasji

Kostyra, K. (2019). Wiosenna bujność traw. Obrazy przyrody w filmach o dorastaniu. Wydawnictwo UŚ.


Abstrakt

W artykule recenzyjnym omówiono książkę Karoliny Kostyry zatytułowaną Wiosenna bujność traw. Obrazy przyrody w filmach o dorastaniu (2019). Rozprawa dotyczy filmów coming of age. Autorka tekstu wskazuje na miejsce tej monografii w teorii gatunku, w tendencjach pojawiających się we współczesnej humanistyce, a także w dyskursie akademickim, którego alternatywną formułę określa za Laurą U. Marks jako krytykę haptyczną (ten termin zostaje użyty w opisie stylu Kostyry).

Słowa kluczowe

dorastanie; filmy o dorastaniu; ideologia; Karolina Kostyra; krytyka haptyczna; teoria gatunków filmowych

Barański, A. (reż.). (1991). Nad rzeką, której nie ma [film]. Telewizja Polska, Studio Filmowe Oko.

Barthes, R. (1999). Fragmenty dyskursu miłosnego (M. Bieńczyk, tłum.). Wydawnictwo KR.

Batory, J. (reż.). (1972). Dancing w kwaterze Hitlera [film]. Zespół Filmowy Syrena.

Benedict, R. (1999). Chryzantema i miecz. Wzory kultury japońskiej (E. Klekot, tłum.). PIW. (wyd. oryg. 1946).

Berlanti, G. (reż.). (2018). Love, Simon [Twój Simon] [film]. 20th Century Fox.

Blumenkrantz, D. G. (2016). Coming of age the rite way: Youth and community development through rites of passage. Oxford University Press.

Burnham, B. (reż.). (2018). Eighth grade [Ósma klasa] [film]. A24.

Clowes, D. (1997). Ghost world. Fantagraphics.

Crane, D., Kauffman, M. (prod. wyk.). (1994–2004). Friends [Przyjaciele] [serial telewizyjny]. NBC.

Ducournau, J. (reż.). (2016). Grave [Mięso] [film]. Wild Bunch.

Eliade, M. (1997). Inicjacja, obrzędy, stowarzyszenia tajemne (K. Kocjan, tłum.). Znak. (wyd. oryg. 1959).

Entwistle, J., Hall, C. (prod. wyk.). (2020). I am not okay with this [To nie jest OK] [serial telewizyjny]. Netflix.

Jenkins, B. (reż.). (2016). Moonlight [film]. A24.

Kechiche, A. (reż.). (2013). La vie d’Adèle : Chapitres 1 et 2 [Życie Adeli – rozdział 1 i 2] [film]. Wild Bunch.

Marks, L. U. (2002). Touch: Sensuous theory and multisensory media. University of Minnesota Press.

Nakahira, K. (reż.). (1956). Kurutta kajitsu [Zepsuty owoc] [film]. Nikkatsu.

Reiner, R. (reż.). (1986). Stand by me [Stań przy mnie] [film]. Columbia Pictures.

Renoir, J. (reż.). (1946). Partie de campagne [Wycieczka na wieś] [film]. Panthéon Production.

Roeg, N. (reż.). (1971). Walkabout [film]. 20th Century Fox.

Shults, T. E. (reż.). (2019). Waves [Fale] [film]. A24.

Sołowjow, S. (reż.). (1975). Sto dnej posle detstva [Zapamiętajmy to lato] [film]. Mosfilm.

Syska, R. (2012). Reaganomatoretro, czyli czekając na herosa. Ekrany, 5(9), 15–19.

Ślesicki, W. (reż.). (1962). Płyną tratwy [film]. Wytwórnia Filmów Dokumentalnych.

Urbańska, M. (2018). Coming (out)-of-age. Wątki LGBT w amerykańskim kinie inicjacyjnym. Fragile, 4(42), 98–102.

van Gennep, A. (2006). Obrzędy przejścia. Systematyczne studium ceremonii (B. Biały, tłum.). PIW. (wyd. oryg. 1909).

Vogt-Roberts, J. (reż.). (2013). The kings of summer [Królowie lata] [film]. CBS Films.

Zwigoff, T. (reż.). (2001). Ghost world [film]. United Artists.

Pobierz

Opublikowane : 2020-12-31


Stańczyk, M. (2020). Liryka pokwitania i uroki filmoznawczej pasji. Dzieciństwo. Literatura I Kultura, 2(2), 170-181. https://doi.org/10.32798/dlk.612

Marta Stańczyk  marta1.stanczyk@uj.edu.pl
Uniwersytet Jagielloński w Krakowie  Polska
https://orcid.org/0000-0002-1698-7845

Marta Stańczyk – dr, pracuje w Instytucie Sztuk Audiowizualnych na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Jej zainteresowania obejmują cielesne teorie filmu, przemiany kina współczesnego, wątki feministyczne w kulturze popularnej oraz ekranową obecność zwierząt. Kontakt: marta1.stanczyk@uj.edu.pl.






Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Polityka Open Access
Wszystkie artykuły prezentowane na łamach „Dzieciństwa. Literatury i Kultury” są publikowane w otwartym dostępie na licencji Creative Commons – Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Oznacza to, że:

  • mogą być udostępniane i cytowane pod warunkiem jednoznacznego i klarownego wskazania autora/autorki/autorów/autorek przywoływanego tekstu;
  • nie można korzystać ze środków prawnych lub technologicznych, które ograniczałyby innych w wykorzystywaniu tekstu na warunkach określonych w licencji.

Więcej informacji: https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/legalcode.pl